دوربین هوش مصنوعی با تشخيص رفتار مشکوک
دوربین‌های هوش مصنوعی با قابلیت تشخیص رفتار مشکوک؛ آینده‌ای که از حالا آغاز شده
امروز وقتی اسم دوربین مداربسته می‌آید، اکثر ما یاد تصاویری سیاه و سفید، زاویه‌های محدود و ثبت اتفاقات پس از وقوع می‌افتیم. اما این تصویر سنتی به سرعت در حال تغییر است. به لطف هوش مصنوعی، نسل جدیدی از دوربین‌ها وارد بازار شده‌اند که نه فقط تصویر ضبط می‌کنند، بلکه تحلیل می‌کنند، هشدار می‌دهند و حتی پیش‌بینی می‌کنند. یکی از هیجان‌انگیزترین کاربردهای این دوربین‌ها، قابلیت تشخیص «رفتار مشکوک» است؛ موضوعی که شاید چند سال پیش بیشتر شبیه فیلم‌های علمی‌تخیلی به نظر می‌رسید، اما امروز بخشی از سیستم‌های امنیتی مدرن است.
اما واقعاً دوربین با قابلیت تشخیص رفتار مشکوک یعنی چه؟
ما در طول روز صدها تصویر می‌بینیم و ذهنمان به‌طور ناخودآگاه بسیاری از آن‌ها را تحلیل می‌کند. وقتی کسی آرام در خیابان راه می‌رود، رفتارش طبیعی به‌نظر می‌رسد. اما اگر همان فرد شروع به دویدن بی‌هدف کند، چند بار به اطراف نگاه کند و دائم دست‌هایش را در جیبش فرو کند، ذهن ما به‌طور غریزی به ما هشدار می‌دهد: «چیزی مشکوک است!»
دوربین‌های هوش مصنوعی نیز دقیقاً همین کار را انجام می‌دهند. آن‌ها با بررسی الگوهای حرکتی، موقعیت فیزیکی، سرعت حرکت، ارتباط فرد با محیط و حتی تعاملاتش با دیگران، رفتارهایی را که خارج از عرف و عادی به‌نظر می‌رسند شناسایی می‌کنند.
چطور کار می‌کند؟ نگاه فنی اما ساده
فناوری پشت این دوربین‌ها بر پایه یادگیری ماشین (Machine Learning) و بینایی ماشین (Computer Vision) است. سیستم ابتدا با استفاده از هزاران ساعت تصویر آموزش می‌بیند تا بتواند رفتارهای “عادی” و “غیرعادی” را از هم تشخیص دهد.
به‌عنوان مثال، در یک فروشگاه، قدم زدن بین قفسه‌ها رفتاری طبیعی است، اما اگر فردی برای مدت طولانی کنار در خروجی بایستد، یا چند بار بدون خرید به فروشگاه برگردد، یا با حرکات عصبی دست به اجناس بزند، سیستم این رفتار را به‌عنوان مشکوک پرچم‌گذاری می‌کند و می‌تواند اپراتور انسانی را مطلع کند.
موارد استفاده: از فروشگاه‌ها تا شهرهای هوشمند
کاربرد این دوربین‌ها محدود به یک صنعت خاص نیست. در واقع، هر جایی که امنیت و پیشگیری اهمیت دارد، این تکنولوژی می‌تواند تحولی عظیم ایجاد کند.
1. فروشگاه‌ها و مراکز خرید
2. سیستم حمل و نقل
3.بانک‌ها و ادارات دولتی
4.شهرهای هوشمند
فرق این دوربین‌ها با دوربین‌های معمولی چیست؟
دوربین‌های عادی تنها تصویر ثبت می‌کنند. اپراتور باید خودش پای مانیتور بنشیند و تصویر را ببیند تا متوجه شود اتفاقی افتاده است یا نه. اما دوربین‌های هوشمند، به جای اینکه صرفاً ضبط کنند، «درک» می‌کنند. آن‌ها می‌توانند به‌طور خودکار رفتارهای خاص را تشخیص داده و بدون نیاز به دخالت انسانی هشدار دهند.
در واقع، این دوربین‌ها فقط چشم نیستند، مغز هم دارند.
آیا این دوربین‌ها همیشه درست عمل می‌کنند؟
خیر. همان‌طور که انسان هم ممکن است در تشخیص رفتار دیگران اشتباه کند، سیستم‌های هوش مصنوعی هم می‌توانند دچار خطا شوند. مثلاً ممکن است فردی که فقط نگران گم کردن کیف پولش است و دائم به اطراف نگاه می‌کند، به اشتباه به‌عنوان فرد مشکوک شناسایی شود. به همین دلیل، بهترین عملکرد وقتی اتفاق می‌افتد که این سیستم‌ها در کنار نیروی انسانی حرفه‌ای کار کنند؛ نه به‌عنوان جایگزین کامل، بلکه به‌عنوان دستیار دقیق، سریع و tireless.
آیا این فناوری به حریم خصوصی آسیب می‌زند؟
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های مردم درباره این نوع دوربین‌ها، نقض حریم خصوصی است. این نگرانی کاملاً به‌جا و قابل‌درک است. چرا که اگر سیستمی بتواند رفتار من را تحلیل کند، آیا این به‌معنای زیر نظر بودن مداوم نیست؟ پاسخ این است که باید تعادلی بین امنیت و حریم خصوصی برقرار شود. دوربین‌هایی که فقط در شرایط خاص و رفتارهای مشخص هشدار می‌دهند، می‌توانند با تنظیمات درست، حریم افراد را حفظ کنند. بسیاری از این سیستم‌ها فقط در صورت شناسایی رفتار مشکوک اقدام به ذخیره و ارسال تصویر می‌کنند.
